dinsdag 7 februari 2012

[Gastpost] van Spaarcentje


Benny vroeg mij om een gastpost te schrijven en mijn ervaringen en motivatie om te consuminderen te delen. Leuk! Ik ben natuurlijk niet altijd Spaarcentje geweest, hoe kwam ik daar toe?

Toen ik een jaar of 25 was, kwam ik via een collega in aanraking met ‘De Vrekkenkrant’ van Hanneke van Veen en Rob van Eeden. Vol ongeloof hoorde ik de verhalen aan over theezakjes drogen, douchen in het donker en enveloppen hergebruiken. Ik mocht wat nummers lenen en las deze alleen maar om bevestigd te zien dat het net zo absurd was als ik dacht. Mijn ouders hadden mij zeker niet spilziek opgevoed, maar aan deze nieuwe wereld was ik nog niet toe. Sterker nog, ik vond het lachwekkend. Bovendien dacht ik dat echte levensgenieters niet moeilijk deden over geld.

In de jaren die volgden bleef ik met een schuin oog naar ‘vrekken’ kijken maar deed weinig met de informatie die het me opleverde. Ik ben nooit een ‘big spender’ geweest ( stond wel altijd aan het eind van de maand rood) maar het vrekkendom boeide me niet zo, ik was bezig met andere dingen, zoals een kind krijgen, werken, een opleiding volgen. Toen kwam mijn wereld ineens tot stilstand. Ik kreeg een chronische aandoening en raakte arbeidsongeschikt terwijl we (mijn vriend, zoon en ik) net naar een ander (lees: duurder) huis waren verhuisd. Alle vaste lasten bleven maar het inkomen daalde fors en ik realiseerde me dat we fors moesten gaan bezuinigen. Grommend en mokkend zetten we onze eerste stappen.

Had ik toen maar geweten wat ik nu weet, dan waren wij veel eerder om gegaan. Ik ben namelijk wel klaar met het ‘hebben om het hebben’, het levert me niets op behalve veel onrust. Nu vind ik de tips uit 'De Vrekkenkrant' juist leuk en origineel en begrijp ik waarvoor ze bedoeld zijn. Niet als gebod maar als leidraad en inspiratie. Bedenken wat je allemaal kunt doen om te besparen is - als je eenmaal op gang bent - juist hartstikke leuk! En bevalt iets niet, dan doe je het niet en verzin je wat anders, afhankelijk van de situatie waar in je zit en de reden dat je consumindert.

Iedereen zal consuminderen op zijn eigen manier, afhankelijk van de motivatie om te consuminderen. Mijn motivatie was om in ons huis kunnen blijven wonen en bepaalde zaken door te kunnen laten gaan. Nadenken over bezuinigingsmogelijkheden maakt ook dat je nadenkt over wat je echt belangrijk vindt.  Ik ontdekte dat zuinig leven niet haaks hoeft te staan op duurzaam leven. Wij eten volledig biologisch en denken na voordat we iets kopen. Op die manier bezuinigen, laat ook ‘zero waste’ op je pad komen. Ook wij proberen zoveel mogelijk te hergebruiken, op te maken, te herstellen en dat is goed voor onze portemonnee en het milieu.

Lag ik in de eerste jaren van het consuminderen nog wel eens wakker van de geld-stress, nu heb ik dat niet meer. We kunnen goed rondkomen, zijn in staat om te sparen, hebben een buffer en hebben niet het gevoel dat we ons iets ontzeggen.  Consuminderen begon bij ons met overzicht. Weten wat er inkomt en uitgaat. Alles wordt hier genoteerd. Hoewel je natuurlijk ook kunt consuminderen op vaste lasten, begonnen wij met de variabele lasten omdat je die makkelijker kunt beïnvloeden.  Wij werden ons bewuster van wat we belangrijk vinden in het leven door een lijst te maken van de variabele lasten in volgorde van belangrijkheid. Op de top 5 werd niet bezuinigd. Wij bezuinigen alleen op die posten die we minder belangrijk vinden. Ik eet bijvoorbeeld liever biologisch dan dat ik kleding koop. Geld uitgeven aan uitjes doen wij bijna niet, maar hierdoor kunnen we wel een krant bekostigen.

Iedereen legt zijn eigen accenten, afhankelijk van zijn motivatie. Ik maak andere keuzes dan iemand die in de schuldsanering zit. Ik besef me dat ik een luxe consuminderaar ben, ik bezuinig om zaken die ik persoonlijk belangrijk vind, te kunnen bekostigen. Dat is een ander uitgangspunt dan dat van een bijstandsmoeder die moeite heeft om rond te komen. Toch denk ik dat mijn situatie inspirerend kan zijn. Sinds ruim een jaar schrijf ik bijna dagelijks op mijn consuminderblog Spaarcentje waarbij ik duidelijk probeer te maken dat consuminderen niet het einde van genieten hoeft te betekenen. Sindsdien is er een wereld voor me open gegaan van gelijkgestemde bloggers en lezers die ervaringen delen en anderen inspireren. Dacht ik in 1e instantie dat consuminderen gaat om leren omgaan met minder, nu heb ik inmiddels geleerd dat minder juist meer kan betekenen.

4 opmerkingen:

  1. Ik zei het al, op je blog Spaarcentje:) o zo herkenbaar, jou verhaal:)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk om je motivatie te lezen.Groeten Izerina

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hi Benny,
    Via Spaarcentje je blog ontdekt. Leuk!
    Gr,
    Julia (ook een 'weinig afval' fan).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Leuk om te horen Julia! Ik ben nieuwsgierig, ga nu je blog bekijken.

      Verwijderen